عکاس هتل و استراحتگاهجان آتیماریتیس
در داخل امکانات اسپای وسیع هتل که همگی از مجموعه حمام رومی باستان الهام گرفته شده است، سفرم را از تپیداریوم (خیساندن دمای ملایم) به کلداریوم (یکی از داغ) و سپس به فریجیداریوم (سرد، به طور طبیعی). با پیروی از مسیری که یکی از خدمه‌های دوستانه برای من توضیح داد، این کار را با دوش‌های بخار معطر، سوناهایی که در درجات مختلف گرم می‌شوند تا بدن را گرم یا خنک کنند، و یک چشمه یخ که از آن تشویق می‌شوید از آن چیزها را جمع کنید، جایگزین کردم. و آن را به آرامی روی سینه خود بمالید. (نه برای افراد ضعیف، می توانم به شما اطمینان دهم.) با این حال، با توجه به منطقه آبگرم، به آرامی، مطمئناً نوعی حالت نیروانا به دست آمد. انجام داد به نظر می‌رسد هنر لذت‌جویی روم باستان را هدایت می‌کند، حتی اگر کمتر در رگ‌های جشن‌های باکانی کالیگولا و خیس از شراب باشد، و در عوض به سمت چیزی ترمیم‌کننده‌تر است.
در چهار دیوار شش حس، زمان از حرکت ایستاده است. یا حداقل، در چهار دیواری استخر با دمای کنترل شده، جایی که خودم را در یک بعدازظهر شنبه تنبل ماه گذشته در حال شناور دیدم. با خیره شدن به دیوارهای مرمری حکاکی شده با بوته های لور (تکان دادن سر به اسطوره دافنه، پوره اسطوره ای که با لمس آپولو به درخت تبدیل شد)، نه تنها احساس آرامش کامل و کاملاً آرام کردم، بلکه به نوعی منتقل شده ام – احتمالاً به گذشته برمی‌گردد، اما قطعاً تا جایی یک میلیون مایل دورتر از مرکز شهر که در حال حاضر در آن اقامت داشتم.
