این شنبه، «کهنده وایلی: باستانشناسی سکوت» در موزه دو یانگ در سانفرانسیسکو گشایش مییابد که در آن ۲۶ نقاشی و برنز اثر ویلی – استاد مدرن فرم پرتره – در یک سنت تصویری باستانی: هنر چهرههای افتاده در آن قرار دارد. .
این نمایش که اولین نمایش خود را در ایالات متحده پس از ارائه در ونیز در دوسالانه سال گذشته انجام می دهد، به نمایش Wiley ادامه می دهد. پایین مجموعه ای از سال 2008، آثاری در روغن با الهام از آثار شگفت انگیز هانس هلبین جوان جسد مسیح مرده در مقبره (1520-1522). در آن نقاشیها، مانند «باستانشناسی سکوت»، ویلی تصاویری از مسیح و دیگر چهرههای مجروح، مرده یا دراز کشیده را با سوژههای مردان سیاهپوست معاصر (و در مورد دوم، زنان) دوباره به تصویر میکشد. قتل جورج فلوید توسط پلیس در سال 2020 به این پروژه فوریت تازه ای بخشید. وایلی نمایش جدید را «باستانشناسی داستانهای ناگفته و زندگیهای تلفشده» توسط خشونتهای نژادپرستانه خوانده است.
«در زمینه تاریخ طولانی و حیاتی منطقه خلیج در مقاومت در برابر خشونت علیه سیاهپوستان و قهوهایها، از تأسیس حزب پلنگ سیاه تا جنبش کنونی زندگی سیاهپوستان مهم است و فراتر از آن، «کهنده وایلی: باستانشناسی سکوت» دارای توماس پی کمپبل، مدیر و مدیر عامل موزه هنرهای زیبای سانفرانسیسکو می گوید: طنین خاص و قدرتمند. این نمایش با پشتیبانی Google.org، سازمان غیرانتفاعی Google و بنیاد فورد به د یانگ میرسد.
ویلی در آثار خود که همگی بین سالهای 2021 و 2022 خلق شدهاند، از نقاشیها و مجسمههای افرادی مانند ادوار مانه، جان واندرلین، الکساندر فالگویر و آگوست کلسینگر نقلقول میکند و آزار و اذیت و رنج به اصطلاح «بدن سیاه» را به تصویر میکشد. اصطلاحی که در این زمینه بسیار مناسب است – در اصطلاحات نمادین و حتی تاریخی. برخی از چهرههای وایلی با موهای بافته، گوشوارههای حلقهای، هودیها و کفشهای کتانیشان، روی چمنها یا مقبرهها قرار گرفتهاند، در حالی که برخی دیگر در غم و اندوه ظاهر میشوند. (یکی از این برنزها، عزاداری جوانان، از بوم جورج کلاوزن الهام گرفته شده است که منعکس کننده وحشت جنگ جهانی اول است.)