ماسایی ها و سامبوروهای لایکیپیا، کنیا معتقدند ایستادن بر روی قله کوه اول لنتیل شما را به خدا نزدیکتر می کند. در مواقع خشکسالی، زنان جوامع اطراف برای آواز خواندن به اوج میروند و دعای باران خود را به آسمان بلند میکنند. راهنمای ماساییام، سولومون سعیدیمو، در آخرین نور عسلی روز به اینجا هدایت شدهام. در حالی که من آواز نمی خوانم، در صخره یادگاری زیر پایم و تپه های سرسبز در حال حرکت به سمت افق احساس تقدس وجود دارد.
در Ol Lentille، یک اقامتگاه متعلق به جامعه و منطقه حفاظت از طبیعت 40000 هکتاری، هر مسیر پیادهروی و بازی مملو از داستانهای فرهنگی و دانش سنتی است که منظره را با حس الوهیت آغشته میکند. در اینجا، نذری از شیر گرانبها بر روی ریشه درختان انجیر مقدس و به رودخانه مارپیچ تورا ریخته می شود. احترام بومیان به طبیعت یکی از مواردی است که هر سفری که قصد سفر به کنیا را دارد باید به آن توجه کند.
نمایی از کوه اول لنتیل.عکس: Stevie Mann
کنیا که خانه مهاجرت بزرگ و حیوانات معروف «پنج بزرگ» است، در صدر فهرست آرزوها برای بسیاری از علاقه مندان به سافاری قرار دارد – آنقدر که این موضوع در حال تبدیل شدن به یک مشکل است. در اواخر سال 2022، ویدئویی در توییتر منتشر شد که نشان میداد انبوهی از وسایل نقلیه در حال ازدحام یوزپلنگها هستند تا شاهد تعقیب و گریز و کشتار با اکتان بالا باشند. حیوانات در معرض خطر برای گرفتن عکس عالی.
تعداد فزایندهای از شواهد نشان میدهد که گردشگری بیش از حد در ماسای مارا حیات وحش را تهدید میکند (مطالعهای در سال 2018 نشان داد که چگونه گردشگری بیش از حد تعداد یوزپلنگهایی را که تا بزرگسالی زنده میمانند کاهش میدهد، برای مثال، در حالی که تعداد حیوانات وحشی به دلیل توسعه بیش از حد در حال کاهش است). اگرچه گردشگری در مناطق حفاظت شده خصوصی اطراف این ذخیرهگاه بسیار کنترل میشود، اما محبوبیت بینظیر مارا همچنان به این معناست که بخشهای بزرگی از کشور به طور کامل از اکوتوریسم – یک راه نجات برای بسیاری از مردم کنیا – و سایر مناطق حفاظتشده وحشی که در تلاش هستند بهره نمیبرند. گسترش ممکن است توجهی را که شایسته آن است دریافت نکند. وقتی به آنجا سفر کردم میدانستم که میخواهم سمت دیگری از کنیا را کشف کنم.