«صبر کن، آهسته! من نمی توانم ببینم!»
یک بعدازظهر چهارشنبه متوسط در شهر نیویورک است، و من در خیابان های سوهو در حال قدم زدن هستم. غیر متوسط یک جفت عینک آفتابی همکارم، کیا، فقط چند قدم جلوتر از من است، اما من در نگه‌داشتن او مشکل دارم، چه رسد به پیاده‌روی که دقیقاً روبروی من است. من از ماسک 24 ساعته Balenciaga استفاده می کنم – یک جفت سایه محافظ آینده نگرانه که به من احساس نیمه انسان و نیمه ربات می دهد. آنچه را که در دید محیطی ابتدایی کم دارم، با حواس دیگر جبران می کنم: فقط می توانم احساس کنید نگاه های غریبه هایی که از کنار من رد می شوند، که احتمالاً بسیاری از آنها متعجب هستند، اینها چه جهنمی هستند? و چرا آنها را پوشیده است?
دلیلی وجود دارد که من به چنین اکسسوری آوانگاردی روی آورده ام. اولین بار در باند فرودگاه پاییز 2024 این لیبل، اوایل امسال متوجه سایه‌های محافظ Balenciaga شدم و از آن زمان تاکنون مجذوب آنها شده‌ام. سایه‌های متوسط ضد آفتاب اینها نیستند: ماسک 24 ساعته از فرد استفاده‌کننده می‌خواهد که گوش‌هایش را داخل سوراخ‌های گوش داخلی بریزد – به این معنی که وقتی آنها را پوشیدید در. برای پوشیدن آنها تعهد و تعهد وجود دارد، ناگفته نماند تاریکی 180 درجه کمی بینایی شما را مختل می کند. ورزش کردن آنها به معنای دور کردن کمی خود از واقعیت و دنیایی است که در آن زندگی می کنیم. شما فقط بخش هایی از آن را می بینید، و حتی راحت تر می توانید قسمت هایی را که نمی خواهید ببینید را مسدود کنید. من این ایده از مد را به عنوان نوعی زره و محافظت دوست داشتم و شروع به تعجب کردم که آیا آنها می توانند برای رفت و آمد روزانه کاری مساعد باشند. تست درایو را نشان دهید.
عکاس کیا