بروزرسانی: 07 اردیبهشت 1404
در حالی که مجله Indie ODDA وارد دهه دوم خود می شود، دیوید مارتین بنیانگذار آن به تغییر چشم انداز مد و رسانه فکر می کند.
ODDA پادزهری برای آن نوع تفکر طردکننده است. حال و هوای شاد، شاخدار، فراگیر و جشن است. اودیست اگر طرفدار یا دختر نباشد چیست؟ در حالی که به نظر می رسد مارتین همیشه در همه جا حضور داشته باشد، او یک فرد خصوصی باقی می ماند. با ورق زدن مجله بازیگوش او بیشتر از جستجو در گوگل، و این از روی طراحی است. مارتین می خواهد ODDA هم به عنوان یک آینه (شما خود و علاقه خود را در صفحات آن می بینید) و هم به عنوان یک راهنما عمل کنید.
در زیر نظر او را در مورد وضعیت لباس مردانه، اهمیت چاپ و مزایای دانشگاهی دنبال می کنیم.
ووگ: چرا چاپ هنوز اهمیت دارد؟
دیوید مارتین: واقعیت این است که هر فصل و سال مجلات، مجلات بیشتر، مجلات بیشتر وجود دارد. نسل های جدید، همچنین استعدادها، و همچنین افراد در صنایع خلاق... مهم نیست که چقدر در رسانه های اجتماعی بزرگ هستند، آنها واقعاً می خواهند بخشی از یک مجله باشند.
صنعت مد وسواس زیادی به توسعه دیجیتال داشت و سپس COVID اتفاق افتاد. در حین [lockdown] ما ارزش چیزهای فیزیکی، کتاب ها یا هر چیزی را که می توانید ببینید، می توانید لمس کنید، می توانید جمع آوری کنید، درک کردیم. من فکر می کنم دیجیتال در آن زمان دچار یک بررسی واقعیت شد. برای من، دیجیتال چیزی است که شما در آن زمان، در آن لحظه، در آن ثانیه مصرف می کنید، اما پس از آن هیچ ارزشی ندارد. مثلاً اگر سراغ گوشی خود بروید، چند عکس دارید؟ من - اغراق نمی کنم - بیش از 200000 تصویر در آیفون خود دارم. من هرگز آنچه را که می خواهم در آنجا پیدا نمی کنم مگر اینکه به دنبال چیز بسیار خاصی باشم، اما در یک مجله یا کتاب شما می دانید که به دنبال چه باشید، کجا، چگونه، چه فصلی، چه سالی، چه لحظاتی. فکر می کنم یک احساس کاملاً متفاوت پشت آن است. اما من فکر می کنم هر دو مکمل یکدیگر هستند و داشتن آن بسیار مهم است [both].
چگونه دیدگاه شما نسبت به مد تغییر کرده است؟ ODDAراه اندازی؟
مد امروز فقط آن لباس یا کیفی نیست که بخواهید بفروشید. برندهایی مانند لویی ویتون و دیور شروع به فروش یک سبک زندگی کامل کرده اند. شما فقط یک کت نمی پوشید، بلکه ویتون می پوشید، و وقتی به خانه می رسید فرشی که دارید LV است و شاید آشپزخانه شما تماماً از Dior Maison باشد. همه چیز خیلی تغییر کرده است. باز هم، فکر می کنم در طول کووید، ارزش چیزهایی را که قبلاً فکر می کردیم بخشی از گذشته است را درک کردیم. [All digital] چیزی نیست که حتی نسل های جدید بخواهند. اگر با افراد 16، 17، 18، 19، 20 ساله در ارتباط هستید، آنها گوشی های سیمی به سر دارند و عاشق نوشتن نامه هستند و روی لوله کتاب می خوانند. هر چیزی در زندگی لحظه ای دارد، و من واقعاً معتقدم که هرکسی که در عصر دیجیتال با تلفن همراه بزرگ شده است، بیشتر به بازی قدیمی وابسته است.
منبع