او مانند یک فوتبالیست نیمه حرفه ای به نظر می رسید، تمام گونه ها و درخشش مردان در اوایل 20 سالگی. او مرا از دوستانم دور کرد و به سمت بار رفت و در آنجا یک شات برایم خرید. من را به اطراف بچرخانید تا جایی که احساس کردم سامبوکا بین انگشتانمان چسبیده است. انیسون و نعنا روی لبش وقتی میبوسیدیم. او بعد از آن گفت: «صاف بایست،» و دستانش را روی دو طرف تنه ام گذاشت. “چرا مدام دستت را بیرون می کنی؟”
او در حالی که تلفنم را پایین می‌کشید، پاسخ داد: «باورت می‌کنم».
این داستان مامانم رو خیلی نگران میکنه
من به او گفتم که من به طور طبیعی ایستاده ام، که یک شیب لگن قدامی دارم که باعث می شود انحنای کمرم بسیار عمیق باشد. یک چشم باز، یک چشم بسته، و تلفن را درازای بازو نگه داشته، سعی کردم یکی از میم های زیادی را در مورد آن پیدا کنم تا به او نشان دهم، مثلاً از خود بپرسید آیا او واقعاً ضخیم است یا از لوردوز کمری رنج می برد، یا ، “آیا او یک b بد است یا فقط یک شیب قدامی لگن دارد؟”
تعاملات ما بین این نوع بی‌علاقگی خفیف و یک ستایش افراطی و تقریباً طاقت‌فرسا متزلزل بود، مانند زمانی که دقایقی قبل – به اشتباه – به من گفت شبیه مارگوت رابی هستم. می‌دانستم که بالاتر از این تنبل‌بازی هستم، اما مهم نبود، زیرا تابستان امسال با خودم عهد بستم که دیوانه باشم، روی وحشی راه بروم، زندگی کنم، پاهایم را دور آن بپیچم. بگذار هوس مثل هلو در من شکوفا شود، تمام آن را بنوشم، آب پرتقال از چانه ام چکه کند، آب سرد به شکمم برخورد کند که به داخل رودخانه می روم. بنابراین وقتی از من خواست که بیایم و با دوستش در اتاق هتلشان جشن بگیرم، مچ دخترم را گرفتم و او را با خودم بیرون آوردم، بله گفتم.