سپس: لذت بردن از معاشقه با رئیس خود در مسنجر فوری
معاشقه آنلاین کاملاً از دنیای بریجت گم نشده است. در یکی از خنده‌دارترین و ماندگارترین سکانس‌های کتاب، او با رئیسش، دنیل کلیور، درگیر می‌شود، در یک مبادله که زمانی شروع می‌شود که او به او پیام می‌دهد: «پیام جونز: به نظر می‌رسد که دامن خود را فراموش کرده‌ای. همانطور که فکر می کنم در قرارداد کاری شما کاملاً مشخص شده است، انتظار می رود کارکنان همیشه لباس پوشیده باشند. جدا کن.»
این برنامه ها پدیده عجیبی هستند، زیرا در حالی که برای برخی جایگزین های خوشایند برای غرق شدن در دل شکستگی یا بی حوصلگی ارائه می کنند، برای برخی دیگر ماهیت تراکنشی آنها می تواند کمی افسرده کننده باشد. من افرادی را می‌شناسم که هرگز از برنامه‌های دوستیابی استفاده نکرده‌اند، زیرا از این ایده متنفرند، و همچنین افرادی را می‌شناسم که به دلیل چند مورد در روابط طولانی‌مدت هستند. درهای کشویی-لحظه لولا دوست دارد. نظر شما هرچه باشد، همه ما می‌توانیم موافق باشیم که، در حالی که آنها وسیله‌ای راحت‌تر برای ملاقات با کسی هستند، واقعیت آن تقریباً همیشه به اندازه یک ملاقات IRL با ژاکت کریسمس ناخوشایند است.
اکنون: ارسال ایمیل به منابع انسانی
اما متأسفانه برای من، جورج الیوت در هیچ نقطه‌ای از مشروب‌خواری بالقوه مشکل‌ساز دوروتیا سخنی نمی‌گوید، و همچنین قهرمان قهرمان عنوان دافنه دو موریه، با لغزیدن نامناسب به پایین تیر ایستگاه آتش‌نشانی، دوربین تلویزیونی را به تصویر نمی‌کشد. و از آنجایی که هر دو برای لذت بردن من از هر قطعه ادبی ضروری هستند، قلب من واقعاً فقط می تواند متعلق به یک کتاب باشد: خاطرات بریجیت جونز توسط هلن فیلدینگ
برنامه‌های قرار ملاقات نحوه ملاقات همه زوج‌ها در سال 2023 را مشخص نمی‌کنند، اما احتمالاً بزرگترین تغییر در فرهنگ دوستیابی از زمان خاطرات بریجیت جونز در سال 1996 منتشر شد. بنابراین در حالی که این روزها سرنوشت هنوز برای بسیاری مداخله می کند، همه ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم که با وکلای سکسی و با فضیلت حقوق بشر (که در نهایت توسط کالین فرث جوان و بامبی ایفای نقش می شود) در Boxing Day روبرو شویم. بوفه های کاری بوقلمون. به این ترتیب، وقتی محافل اجتماعی روزمره ما کالاها را پرت نمی‌کنند، ابزارهای دیجیتال راه‌های دیگری را برای دوستیابی نشان می‌دهند.
سپس: برای یافتن عشق به دیدارهای ناخوشایند تکیه کنید
وقتی مردم از من در مورد رمان مورد علاقه ام می پرسند، من فقط یک پاسخ دارم. از بعضی جهات آرزو می کنم که اینطور باشد میدلمارچ یا ربکا یا چیزی، زیرا آن کتاب‌ها بسیار طولانی هستند، و در نتیجه، مردم فکر می‌کنند که شما باهوش هستید، اگر توانسته باشید با هر حرف منسجمی از آنها عبور کنید.
من 29 ساله هستم، به این معنی که بریجت جونز به عنوان کهن الگوی مجردی تقریباً در تمام زندگی من وجود داشته است (من برای اولین بار این رمان را در نوجوانی خواندم). در حالی که فیلدینگ شخصیت را چند بار در دنباله‌ها و ستون‌های تکی به‌روزرسانی کرده است، تکرار اصلی بریجت همان چیزی است که ادامه دارد. بنابراین، با توجه به اینکه هم قرار ملاقات و هم شرایط افراد مجرد به طور کلی از اواسط دهه 1990 بسیار تغییر کرده است، به نظر می رسد ارزش بررسی را دارد. آیا این کتاب مقدس فرضی مجردی هنوز هم اکنون قابل اجرا است؟ یا دنیا خیلی متفاوت است؟
در ابتدا از ستون فیلدینگ در اقتباس شد ایندیپندنت– نوشته های خاطرات خیالی یک زن لندنی مجرد (البته بریجت به دلیل سفیدپوست و پولدار بودن، دنیا را از دریچه ای بسیار خاص می بیند) – این رمان برای اولین بار در سال 1996 منتشر شد. و علیرغم خاص بودن دیدگاه بریجت، توضیحات فیلدینگ از ماجراجویی‌های او در بی‌کفایتی حرفه‌ای و لباس‌های زیر عملی به قدری مسری بود که تسخیرکننده بود. تقریباً سه دهه است که نام «بریجت جونز» مترادف با تجربیات زنان مجرد در 30 سالگی است.