در داخل اتاق ناهار خوری طبقاتی، زیر موبایل زرشکی ریچارد اسمیت (یکی از بسیاری از آثار هنری موجود در سایت)، مهمانی برگزار شد، با پیشخدمت های پاپیونی که از اطراف سینی های چیده شده با سیخ های ساتای مرغ آقای چاو عبور می کردند، در حالی که در نوار تکیلا دون جولیو روزادو کوکتل ها سرو می شد. در حال ساخته شدن کارن السون در میان جمعیت حرکت کرد. طراح کارولینا هررا، وس گوردون، مارتینی را با آیوی گتی (در یک مینی شفاف و مرواریدی جیوانچی) میل کرد. و مایکلا کوئل (که با نگاهش به گریس جونز می‌دهد) را می‌توان با ریچی شزم روی زمین رقص دید. مهمانان جسورتر شامل باز لورمن کارگردان، هنرمند کلوئی وایز و رقصنده هریسون بال (در بازوی همسرش، طراح زک پوزن) بودند.
در یک نقطه از شب، پیشخدمت‌ها کوکتل‌های سرو را برای پخش کردن طرفداران سیاه‌پوست عوض می‌کردند – اشاره‌ای به یکی از لوازم مورد علاقه لاگرفلد، همان‌طور که در ظاهر عمومی او در دهه 1980 همه‌جا حضور داشت، همان‌طور که موهای سفید پودر شده‌اش بعداً در زندگی ظاهر شد. مهمان‌ها آنها را از سینی‌ها بیرون می‌کشیدند، و بدون توجه به هر فرد، نگاه آنها فوراً به سطح بعدی کشیده می‌شد. لاگرفلد به دنبال چیزی بود.