زمانهای زیادی از بریتنی اسپیرز “I’m a Slave 4 U”، “Thriller” مایکل جکسون و “Judas” لیدی گاگا گذشته است – موزیک ویدیوهایی با رقصهای بسیار قدرتمند و رقص آنها. هنوز به مهمانی های خواب و TikToks راه پیدا می کند. در موسیقی، همانطور که فرهنگ (و فناوری موجود) تکامل یافته است، جلوه های ویژه و شاهکارهای سینماتوگرافی به طور فزاینده ای جایگزین طراحی رقص شده است. اما در حالی که هنر رقص هرگز واقعاً از این صنعت ناپدید نخواهد شد (امثال بیانسه، چایلدیش گامبینو و سیا از آن مطمئن شدهاند)، سالها بود که ما در یک خشکسالی بودیم. یعنی تا زمانی که در ماههای اخیر با موجی از موزیک ویدیوهای جدید رقص محور، از ستارههای پاپ و گروههای مستقل مواجه شدیم. در نهایت
اخیراً خواننده ها از رقص به عنوان ابزار داستان استفاده می کنند. جای تعجب نیست که آریانا گرانده آموزش دیده در برادوی رقصنده ای خوش خدمت است، اما پائولا عبدل او که سلام می کند “بله، و؟” تمرینات خود را در جلو و مرکز قرار می دهد. خواننده ثابت می کند که برای به راه انداختن شیار نیازی به رقص پیچیده نیست. حرکات او کمک می کند تا یک داستان (منسجم) در مورد شهرت، فشار، قضاوت – با آهنگ ضربه زدن آهنگ تنها یک امتیاز اضافه شده است.