پیک از آنجایی که خوداشتغالی بود، مرخصی زایمان واقعی نداشت. او البته در چند هفته اول نزدیک خانه ماند، همراه با نون، همسرش رابرت (مدیر طراحی زنان در تام براون)، و سگشان آرچیبالد. اما برای او، لباس پوشیدن دوران بارداری و پس از زایمان به معنای ترکیب عملگرایی بیشتر در کمد لباس او بود، در حالی که همچنان به قطعات و طراحانی که باعث شادی می شد پایبند بود.
مد بخش بزرگی از جهان او است که شامل غذا از طریق برند کوچک پخت نان او به نام Breadrose نیز می شود. اما وقتی او از دخترش نون باردار شد که اکنون شش ماهه است، رابطه عاشقانه پیک با لباس‌ها کمی تغییر کرد، همانطور که برای همه ما آدم‌های شیک پوش این اتفاق می‌افتد.
پیک تعادل ظریف بین بارنیز و بارنی، بین دوست داشتن مد و عشق به مادری (داینا، پوشک و همه چیز) را مثال می‌زند و در زیر، به چرایی و چگونگی آن می‌پردازد.
یک صحنه در فصل چهار وجود داشت جنسیت و شهر جایی که کری یک مادر بی‌دردسر در خیابان پارک را توصیف می‌کند، که در سنگر صورتی تند لباس می‌پوشد، به‌عنوان کسی که «بارنی‌ها همیشه برای او فروشگاه هستند، نه دایناسورها». در واقع، در نیویورک واقعی، تعداد زیادی از این مادرسالاران ذاتاً شیک وجود دارند که در خیابان‌ها، بالا و مرکز شهر پرسه می‌زنند و پرتره‌ای از آرزو و ذوق بالا را ارائه می‌دهند که معمولاً دست نیافتنی به نظر می‌رسد، چه به عنوان مادر و چه در غیر این صورت.