جودی فاستر، کالی ریس و کارگردان و نویسنده عیسی لوپز در فصل جدید و هیجان انگیز «کارآگاه واقعی»

پرورش دادن، پروردن: مال ما سرگرم کننده بود - ما خیلی خندیدیم. برای من، من مدام در مورد سقوط از طریق یخ می پرسیدم [into freezing water] کسب و کار. چند ماه پرسیدم و جوابی نگرفتم. سپس من شروع به نگرانی کردم - فکر می کردم واقعاً این کار را در آب انجام نمی دهیم، درست است؟ ما این کار را در یک تانک انجام دادیم. و با اینکه مشغول وانمود کردن همه چیز خوب بودم، خیلی ترسناک بود. تمام لباس هایم را پوشیده بودم و وزنم را کم کرده بودند تا به سمت بالا شناور نشوم و وقتی می گفتند «برش»، غواصی مرا بالا می کشد.

لوپز: او تمرین کرد، آماده بود، یک غواص بود، همه چیز در تانک کنترل می شد. و سپس ما شلیک می کنیم، و او در حال غرق شدن است، و من می توانستم احساس کنم خودم وحشت زده وقتی او بالا می آید، من می گویم: "جودی، حالت خوب است؟" چون به نظر وحشتناکه او مانند بود، [gasping] "خوبه." او چنین سربازی است و هر کاری که از او بخواهید انجام می دهد. او نمی گوید ترسیده است.

ما خیلی ها را می بینیم داستان های بومی در هالیوود آیا شما این را بخشی از آن موج می بینید؟

لوپز: هیچ وقت تصادفی نیست که داستان ها حول چیزی می چرخند. چیزی در روان ما می خواهد شنیده شود. ما نمی توانیم بدون نگاه صادقانه به عقب و نگاه کردن به اطراف به جلو برویم، زیرا صداهای بومی گذشته نیستند - آنها اینجا هستند و زنده هستند. ما دو تهیه کننده Inuit و Iñupiac را معرفی کردیم که برای واقعی ساختن داستان با آنها همکاری نزدیک داشتیم. مهم این بود که شخصیت های بومی نه تنها برای اینکه پس زمینه باشند در حالی که شخصیت های سفیدپوست کار را انجام می دهند، بلکه برای اینکه شخصیت هایی باشند که فعالانه معما را حل کنند.

ریس: ما یک پروتکل در میان جوامع بومی داریم: در هر منطقه ای که هستید، اجازه می گیرید یا می آموزید که سنت های آنها چیست. [Editor’s note: Reis is of Cherokee, Nipmuc, and Seaconke Wampanoag ancestry.] بنابراین از همان تهیه کنندگان پرسیدم: «عامیانه چیست؟ داستان های خلقت شما چیست؟» برای هنرمندان بومی در رسانه های اصلی رونق گرفته است، و شتاب در حال شروع است.

پرورش دادن، پروردن: روشی که تغییر برای این چیزها اتفاق می افتد این است که شما با بحث در مورد بازنمایی شروع می کنید و سپس امیدواریم که از آنجا پیش بروید، زیرا نمی تواند فقط در مورد نمایندگی باشد. این باید در مورد محور داستان های بومی باشد. و برای من، که سال ها کار کرده ام و فیلم های زیادی ساخته ام، هیچ چیز رضایت بخش تر از این نیست که یک خردمند قدیمی باشم که اکنون اینجاست تا به وقت دیگران خدمت کند. زمان من نیست، زمان آنهاست. و هیچ چیز به اندازه حمایت از تمرکز بر داستان های دیگران، مرا خوشحال نمی کند.