مخالفت قانونگذاران جمهوری خواه سریع بود. روز پنجشنبه، مجلس نمایندگان به اخراج جونز و پیرسون رای داد و کامرون سکستون، رئیس مجلس کراس ویل، اعتراضات آنها را به شورش تشبیه کرد. این بدان معناست که کرسی های قانونگذاران خالی شده است و به دلیل اینکه تا انتخابات عمومی سال 2024 بیش از 12 ماه باقی مانده است، می توان یک انتخابات ویژه برای پرکردن کرسی های آنها برگزار کرد. جاستین جونز که تبار فیلیپینی و سیاهپوست است، تقریباً 20 دقیقه قبل از رأیگیری دفاع کرد و این ماجرا را «آشوب لینچ گرد هم آمدند – نه من، بلکه روند دموکراتیک ما را به قتل رساندند». او بلافاصله در دریای کت و شلوارهای رنگارنگ و کوتاه کردن موها از طریق کت و شلوار سفید، گوشواره حلقه ای و فرهای بلندش که به آرامی به دم اسبی کشیده شده بودند، خودنمایی کرد.
همینطور: پیرسون. این قانونگذار 29 ساله یک آفرو درشت و شانه شده دارد و یک داشیکی سیاه و سفید روی دکمه سفید و کراوات خود به تن کرده است و یک کت کتانی به رنگ آبی سرمه ای که روی مجموعه پوشیده شده بود. اینجا دو مرد رنگین پوست بودند که یونیفورم استاندارد سیاستمداران را تغییر میدادند و آن را به چیزی کاملاً شخصیتر و هماهنگ با آنها تبدیل میکردند. حتی تلختر از این احساس میشد که در حالی اتفاق میافتد که از همان فضایی که میخواستند تغییر دهند بیرون رانده میشدند.
منبع
اعتراض و مقاومت مدنی می تواند به اشکال مختلف رخ دهد. افرو که در یک زمینه خاص، توسط یک فرد خاص، مستقر می شود، می تواند به همان اندازه یک کنش یا بیانیه سیاسی باشد که رهبری یک خط حمله (نگاه کنید به: جنبش پلنگ سیاه). این هفته، دو قانونگذار جوان سیاهپوست قدرت ظریف خودسازی را که بر خلاف هنجارها است، به تصویر کشیدند.
این اعتراضات نمایشی معنادار و جلب توجه از نافرمانی مدنی بود. اما، از بسیاری جهات، جونز و پیرسون قبلاً در برابر به اصطلاح وضع موجود اتاقهای تحت کنترل جمهوریخواهان مخالفت میکردند – تا حدی از طریق انتخابهای ستایشآمیزشان که شامل آفروها، کت و شلوارهای سفید بکر و داشیکیها میشد. اگر پرزیدنت باراک اوباما با پوشیدن یک کت و شلوار برنزه هدف حملات جمهوریخواهان قرار میگرفت، تصور کنید چه حرفهایی را که لباس سفید برانگیخته میشد؟ یا داشیکی؟
جنجال ملی در 30 مارس آغاز شد، زمانی که قانونگذاران تنسی، نماینده جاستین جی جونز، نماینده نشویل، و جاستین پیرسون، نماینده ممفیس، با استفاده از مگافون در جلسات ایالتی اختلال ایجاد کردند و اعتراضاتی را رهبری کردند که خواستار کنترل شدیدتر اسلحه در پی تیراندازی جمعی شدند. در مدرسه میثاق در نشویل. این تظاهرات یک گسست قدرتمند از اینرسی سیاسی حول موضوع بحث طولانی مدت بود و به تیتر اخبار تبدیل شد. جونز: «ما امروز پس از اینکه مکرراً در مورد بحران تیراندازیهای جمعی سکوت کردیم، صحن مجلس را اشغال کردیم. در توییتر نوشت، اندکی پس از تظاهرات. ما نمیتوانستیم مثل همیشه به تجارت بپردازیم، زیرا هزاران نفر در خارج از کشور اعتراض کردند و خواستار اقدام بودند.