دارن من را با قدرت دید من نسبت به شخصیت ها و این واقعیت که فروشگاه و تاریخ شخصی من اعتبار خیابانی زیادی را برای نمایشی در شهر نیویورک به ارمغان آورد، استخدام کرد. با این حال هنوز باید خودم را ثابت می کردم. دارن یک مرد کت و شلوار و کراوات نیست. او تمیز است، با یک یونیفرم معمولی از کفش های کتانی، شلوار جین، و یک یقه دار یا تی شرت. نگاه آرام او او را از یک تاجر کم نمی کند. شغل یک نمایشگر چند وجهی است. شما باید خلاق، مدیری قوی و با اعداد و ارقام خوب باشید، خواه بودجه تولید باشد یا بینندگان.
دارن باید بر تمام عناصر نمایش نظارت میکرد – از جمله لباسی که برای سارا جسیکا در سکانس آغازین نمایش انتخاب کردم، که یک تشویق فوری نبود. دارن بسیار باهوش است و غرایز فوقالعادهای دارد، اما وقتی او ظاهری را که من در کنار هم قرار دادم دید – توتوی سفید پلهای، یک تاپ صورتی رنگی و صندلهای پاشنه بلند خنثی – او باور نکرد.