در آوریل 1918، رومانوف ها در خانه ایپاتیف، املاک روستایی که در تاج. در ماه جولای، نگهبانان آنها را از خواب بیدار کردند و به آنها گفتند که آنها را تخلیه کنند. چمدان هایشان را بستند و همه وسایلشان را جمع کردند و به سمت زیرزمین رفتند. این یک نیرنگ بود. مسکو اعدام آنها را تایید کرده بود. سربازان خانواده را در یک قتل عام بیرحمانه و بینظم کشتند که 30 دقیقه طول کشید تا همه آنها بمیرند. سپس اجساد را قبل از آتش زدن با اسید سولفوریک و بنزین آغشته کردند.
انتخاب فوری آنها بریتانیا بود. در مارس 1917، سفیر بریتانیا در روسیه با لرد استنفوردهام، منشی خصوصی جورج پنجم، صحبت کرد که سپس این طرح را با نخست وزیر دیوید لوید جورج در میان گذاشت. این ایده که نمیخواست روسیه و دولت جدید آنها – متحدان آنها در جنگ جهانی اول را ناراحت کند – به طور آزمایشی مورد تایید قرار گرفت. مونتفیوره دریافت که خانواده سلطنتی بریتانیا حتی در مورد رومانوف ها که به سمت Balmoral در اسکاتلند می روند صحبت کرده اند.
هفتاد و سه سال بعد، پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، دولت تازه تأسیس فدراسیون روسیه اجازه نبش قبر اجساد را داد. مانند تاج نشان می دهد، شاهزاده فیلیپ، که نوه تزارینا الکساندرا بود، DNA خود را برای کمک به شناسایی اجساد داد. به لطف کمک او، بقایای رومانوف شناسایی شد و سپس در سال 1998 به طور مناسب در کلیسای جامع پیتر و پل سنت پترزبورگ به خاک سپرده شد.