او به مطالعه‌ای در سال 2011 در مجله چاقی اشاره می‌کند که در آن دو گروه – یکی که محدودیت کالری روزانه را دنبال می‌کردند و دیگری که دو روز روزه متناوب در هفته را اجرا می‌کردند – در طول شش ماه مقایسه کرد. در حالی که هر دو گروه کاهش وزن و بهبودهای مشابهی را در التهاب، استرس اکسیداتیو و نشانگرهای چربی خون تجربه کردند، گروه ناشتا متناوب بهبود بیشتری در مقاومت به انسولین نشان داد و آن را راهی عالی برای مدیریت سطح قند خون کرد.
نحوه معرفی روزه متناوب و بهبود رژیم غذایی
اگر به کالری شماری ادامه دهیم و وزن بدن ما کاهش یابد، در نهایت مجبور می شویم کالری دریافتی خود را حتی بیشتر کاهش دهیم تا به کاهش وزن ادامه دهیم. این می تواند منجر به افزایش هورمون استرس، کورتیزول، تغییر در سیستم ایمنی و تعادل هورمونی، در کنار از دست دادن توده عضلانی بدون چربی شود که برای سلامت متابولیک بسیار مهم است. کمبودهای تغذیه ای نیز غیر معمول نیست.
استفنسون می‌گوید: «مطالعات بارها و بارها نشان داده‌اند که اگرچه دوره‌ای یا کوتاه مدت محدودیت کالری می‌تواند منجر به کاهش چربی و بهبود متابولیک شود، محدودیت طولانی‌مدت کالری کار نمی‌کند.» “بدن ما توانایی باورنکردنی برای سازگاری را دارد – وقتی کالری را برای مدت طولانی محدود می کنیم، واسطه های هورمونی گرسنگی افزایش می یابد، که معمولا منجر به افزایش هوس می شود.”
که ما را به روزه متناوب برمی گرداند. برخلاف یافته‌های این تحقیق، خوردن محدود زمانی توسط مقالات علمی بی‌شمار پشتیبانی می‌شود که نشان می‌دهد در واقع راه بسیار خوبی برای مدیریت سلامت، سطح وزن و رفاه عمومی ما است. استفنسون می‌گوید: نشان داده شده است که این ماده برای میکروبیوم روده (و سلامت کلی روده) مفید است. “این اجازه می دهد تا استراحت گوارشی ضروری که میکروب های ما به آن نیاز دارند تا خود را بازیابی کنند و سالم بمانند، به طور کلی به کاهش قرار گرفتن در معرض انسولین در بدن کمک می کند و به تعدادی از فرآیندهای فیزیولوژیکی نیز اجازه می دهد تا راحت تر انجام شوند.”
در حالی که چندین رویکرد مختلف برای غذا خوردن با محدودیت زمانی وجود دارد، بهتر است به آرامی و به آرامی شروع کنید. استفنسون پیشنهاد می‌کند: «برای شروع، سه روز در هفته پنجره غذا خوردن خود را بین هشت تا 10 ساعت کوتاه کنید. بهترین راه برای انجام این کار این است که از یک صبحانه جامد و متعادل لذت ببرید و وعده عصر خود را در آن روزها کاهش دهید. او خوردن یک سوپ غنی از مواد مغذی را در اوایل شب توصیه می کند – با یا بدون یک طرف پروتئین ساده، مانند مرغ کبابی یا ماهی. البته، بسیاری از کسانی که از این روش استفاده می کنند ترجیح می دهند صبحانه را حذف کنند و مثلاً بین ساعات 10 صبح تا 6 بعد از ظهر غذا بخورند.
اگر تا به حال کالری شماری را امتحان کرده باشید، متوجه خواهید شد که این کار بدون مشکلات عاطفی نیز نیست – به خصوص اگر این کار را برای مدت طولانی انجام دهید. استفنسون می‌گوید: «اغلب منجر به نارضایتی، کناره‌گیری اجتماعی، ترس بیش از حد از غذا و البته دوره‌های بازگشت پرخوری زمانی می‌شود که همه چیز بیش از حد استرس‌زا می‌شود». “معمولاً این روش چندان لذت بخشی برای غذا خوردن نیست و لذت بردن از غذا یکی از لذت های بزرگ زندگی است.”