بهار در گالای بهار باله شهر نیویورک دیشب در شکوفایی کامل بود
انتشار: اردیبهشت 15، 1402
بروزرسانی: 31 اردیبهشت 1404

بهار در گالای بهار باله شهر نیویورک دیشب در شکوفایی کامل بود

این شب همچنین اولین حضور رقص نویس کانادایی آلیسا پیرس را نشان داد که کمیسیون خود را برای سازمان ارائه کرد. انحراف معیار. با اجرای روح انگیز ساکسیفون توسط کریس همینگوی، این نمایش تئاتری سنت های جاودانه باله را جشن گرفت، که با حرکات معاصر با تقارن کامل کنار هم قرار گرفت، و تلفیقی مسحورکننده از قدیم و جدید ایجاد کرد که تشویق ایستاده تماشاگران را برانگیخت. "این یکی از بزرگترین است - اگر نه را پیرس می گوید: بزرگترین - کمیسیون های حرفه ای من، و کار کردن در چنین مؤسسه ای با سابقه که میراثی از رقص های جدید و باورنکردنی دارد و صرفاً بخشی از آن بودن، ذهن را متحیر می کند. ووگ با توجه به تأخیرهای بی سابقه ای که این همه گیری ایجاد کرد، پیرس چهار سال گذشته را وقف کامل کردن شاهکار خود کرد و از دخترش الهام گرفت تا رقصی بی عیب و نقص بسازد. به خصوص به خاطر دخترم، من دیدگاه بسیار بیشتری نسبت به معنای این موضوع دارم، و همه اینها بسیار باورنکردنی است، اما بهترین بخش روز من زمانی است که به خانه می روم تا با او باشم.

شب گذشته در تئاتر دیوید اچ. کخ در مرکز لینکلن، جشن جشن بهار باله شهر نیویورک با دو نمایش جهانی آغاز شد. میهمانان از جمله دایانا تیلور (رئیس هیئت مدیره NYCB)، مایکل بلومبرگ، لورن چان، میخائیل باریشنیکوف، فندی، کارولینا هررا، و استیو گونزالس، در میان دیگران، برای یک ساعت کوکتل به سالن پذیرایی جادویی رسیدند. این گروه در گروه های زنده لباس پوشیده بود و آماده بود تا بیداری بهار را با شبی باشکوه در باله جشن بگیرد.

مهمانان از نعمت های این فصل لذت بردند و طعم های لذیذی از گوجه فرنگی ارثی خشک شده در فر روی براتای خامه ای گرفته تا چیزکیک شکلاتی سفید ابریشمی همراه با زردآلو و ژلاتوی نارگیل را میل کردند. با فرا رسیدن شب، شرکت کنندگان در پیست رقص ازدحام کردند و در شبی سرشار از وجد هنری و هیجان برای این فصل غرق شدند.



منبع

با نزدیک شدن به پایان پرده ها، مهمانان برای صرف شام به سمت تفرجگاه رژه رفتند و از دکور عجیب و غریبی که فضا را فراگرفته بود لذت بردند. چیدمان میز با ارکیده های تازه به رنگ سرخابی رنگارنگ، با گل پری های صورتی مایل به آبی و آبی بچه دار که از سقف آویزان شده بودند، تزئین شده بود. نورهای صورتی و بنفش درخششی گرم و رمانتیک می بخشند و هاله بهار را به اتاق می تابانند. در طول برنامه شام، آلیسون تانگ، رئیس رویداد NYCB، اجراهای این شب را ستایش کرد و از همه حامیان باله که به NYCB کمک کردند چراغی از شادی و الهام باشد، قدردانی کرد. ما در نیویورک 100 الماس داریم. آنها رقصندگان ما هستند که در صحنه و خارج از صحنه می درخشند و می درخشند.

آخرین عمل شب، جاستین پک تایمز مسابقه می دهد، ثابت کرد که یک تور دو نیرو از مهارت رقص است و تماشاگران را مجذوب خود می کند و در طول اجرا روی لبه صندلی های خود نشسته بودند. در حالی که 20 رقصنده با دقت و سرعت فوق العاده ای حرکت می کردند، اجرای آنها با موسیقی هیجان انگیز دن دیکن هماهنگی کامل داشت که باعث شد قلب تماشاگران همگام با اجراکنندگان به تپش بیفتد.

با نشان دادن ساعت 7:00 بعد از ظهر، اجراها شروع شد. کارگردان برنده تونی کریستوفر ویلدون (که بیست و دومین تولید خود را برای نیویورک جشن گرفت) از جدیدترین ساخته خود رونمایی کرد. از تو درون من. هر دوازده رقصنده، با لباس های یونیتارد قرمز و آبی درخشان، به نظر می رسید که قوانین جاذبه را نادیده می گرفتند و بدون هیچ زحمتی در هوا پرواز می کردند با ترکیبی مسحورکننده از وقار، قدرت و ظرافت که تماشاگران را شگفت زده می کرد.