آیا یک فرهنگ می تواند به یک روند مد تبدیل شود؟ در این دنیای پس از برگزیت، طراحان بریتانیایی و غیر انگلیسی به سبک بریتانیایی متمایل هستند. طبیعتاً دوران تصدی دنیل لی در باربری در مورد کاوش در ریشه های این برند بوده است. او گفت: “من نمی دانم که آیا این راه درستی برای گفتن این موضوع است یا خیر.” ووگ، “اما بیشتر از اینکه مردم را غافلگیر کنم، من واقعاً دوست دارم آنها چشم انداز جدید را ببینند و احساس اطمینان کنند – مانند، “اوه، بله، این منطقی است: این همان چیزی است که Burberry باید باشد.” نمایش Metiers d’Art خانه را به منچستر آورد، جایی که او از میهمانان خود در بازی فوتبال منچستریونایتد و چلسی پذیرایی کرد (اشتباه، فوتبال) و نمایش خود را در خیابان با صندلی هایی به سبک میخانه برگزار کرد.
در طول نمایش های پاییز 2024 که به تازگی در نیویورک به پایان رسید، طراحان آمریکایی پرچم بریتانیا را به دست گرفتند. ویلی چاواریا لباس‌های چهارخانه و تاگ‌های سگ شکاری خود را قرض گرفت و آنها را در مقابل مدهای غربی و شیکانو تمام آمریکایی قرار داد. رویکرد آنا سویی کمی عجیب‌تر بود، به آگاتا کریستی و شخصیت دوست داشتنی‌اش میس مارپل (به همراه ویرجینیا وولف) و ادغام آن با ارجاعات گرانج دهه 90 خودش. همچنین در مجموعه پانزدهمین سالگرد جوزف آلتوزارا، هوای بریتانیایی وجود داشت، او بیشتر در حومه شهر با شعله سوارکاری خارج از وظیفه ریشه داشت. او این را با نیلی لوتان و ورونیکا ریش که ریف‌های تمام آمریکایی را با ژاکت‌های باربور و بافتنی‌های Fair Isle می‌ساختند در میان گذاشت.
قبل از هفته مد لندن، ورق بزنید تا ببینید طراحان آمریکایی چگونه بریتانیایی و سبک بریتانیایی را در این فصل به کار گرفتند.
Barbour-esque: آماده برای Balmoral
