در همین حال، فردی کت و شلواری از کیسلی-هیفورد به تن داشت. راین توضیح می‌دهد: «او همیشه می‌دانست که یک کت و شلوار سه تکه بند ناف سبز می‌خواهد. “چارلی [Casely-Hayford] به او کمک کرد تا مقداری پارچه ایتالیایی خیره کننده با آستر ابریشمی صورتی پیدا کند.» او این ظاهر را با یک پیراهن امت سفید، کفش‌های کتانی چرمی قهوه‌ای Bottega Velasca و یک کراوات قو هرمس وینتیج تکمیل کرد. قطعه مقاومت دکمه سرآستین اردک جدید بودن.
به عنوان ساکنان جنوب لندن، این زوج برای یک مراسم مدنی در تالار شهر لمبث و سپس یک ناهار عروسی در The Camberwell Arms انتخاب کردند. این زوج پس از توصیه دوستان مبنی بر اینکه خوب است پس از پایان مراسم لحظاتی را با هم خلوت کنند، خود را به سمت پذیرایی رساندند. راین می گوید: «ما مرسدس 1985 280SE قدیمی خود را دوست داریم. “بنابراین احساس درستی داشتیم که خودمان را به محل برگزاری مسابقه برسانیم. شب قبل وسایل تزئینی ماشین را مرتب کردیم. من عاشق روبان‌ها هستم، بنابراین با آنها بی‌حرمتی کردم – می‌خواستم کمی ضایع به نظر برسد.»
صحبت از روبان ها شد، محل پذیرایی این زوج در آنها پوشیده شده بود. راین می‌گوید: «ما می‌خواستیم همه چیز را پوشش دهند. “ما روبان صورتی را به شمعدان ها، شمع ها و گلدان ها اضافه کردیم.” دوست این زوج، یولی، گل‌ها را طراحی کرد، رنگ‌هایی غنی، روشن و شاد انتخاب کرد و فضا را پر از خشخاش، سیکلامن، راننکولوس و لاله‌ها کرد. ما همچنین پرندگان زیبا و چراغ‌های رنگ‌آمیزی رنگی با دست از بریکستون مارکت برای تزئین میزها گرفتیم.»
همانطور که چند روز قبل از کریسمس بود، این زوج تصمیم گرفتند، نسبتاً بلندپروازانه، کراکرهای جداگانه برای هر مهمان درست کنند که هر کدام شوخی منحصر به فرد خود را دارند. آنها همچنین تزیینات کریسمس با مهره برای تنظیمات مکان درست کردند که به عنوان سوغات دو برابر شد. راین می‌گوید: «خوشبختانه آن‌طور که برای همیشه طول کشید، خیلی خوب پیش رفت. او ادامه می‌دهد: «ما همچنین بر اساس طرح‌های پوستر فیلم لهستانی دهه 50، یک نمایه استنسیل از یکدیگر برش دادیم. سپس هنرمند شگفت انگیز آلیا ویلهلم از آن برای مواردی مانند دعوت ها، منوها، پوسترها و غیره استفاده کرد. او آنها را به طرحی شگفت انگیز تبدیل کرد که ما آن را دوست داشتیم.
دلیل انتخاب The Camberwell Arms دوگانه و ساده بود: راین می‌گوید: «ما عاشق غذای آنجا هستیم. ما نمی‌خواستیم عروسی سنتی یا بیش از حد رسمی باشد. و ما می خواستیم جایی برویم که بتوانیم دوباره برای سالگردمان برویم.» کیک ها – جمع – از Hebe Konditori بودند (“من نمی توانستم سه کار را انجام دهم… آنها آثار هنری هستند و افراد زیادی برای غذا دادن وجود داشتند”) و هم یک ویپت و هم قوها را در تکان دادن به قایق خانگی این زوج نشان می دادند. خانه سرگرمی از طریق کولبر، یک الویس سیاه‌پوست ارائه می‌شد، که راین آن را به‌عنوان برجستگی واقعی روز توصیف می‌کند: «ما چیزی منحصربه‌فرد برای مهمانی‌مان می‌خواستیم و اجرای کولبر همه را در میدان رقص داشت، باورنکردنی بود.» غذای آخر شب توسط نانوایی کورنفیلد ارائه شد، که شیرینی جامائیکایی را به عنوان نشانه ای از میراث راین سرو کرد.
اما سینمایی ترین لمس از همه؟ نام این زوج در جلوی سینمای نمادین Ritzy در بریکستون نقش بسته بود. راین توضیح می دهد: “من در آپارتمانی روبروی Ritzy با پدرم در حال رشد زندگی می کردم.” و با توجه به اینکه هر دوی ما کارگردان بودیم، درست بود که نام خود را برای روز عروسی در آنجا داشته باشیم. اکنون نشان داده می شود: تا به حال خوش و خرم.